கவிதை

அன்பின் மறு உருவம் என்றாலே பெண் தானே?….. இது அனுபவம் தந்த பாடம். பத்துத் திங்கள் தவமாய் தவம் கிடந்து பத்தியம் பல காத்து பெற்றெடுத்த தன் மகவை, பாலூட்டி சீராட்டி சிறு துரும்பும் அண்டாமல் கண்ணின் கருமணியாய் காத்திடும்- அன்னையவள் …

இப்படியாக்கப்பட்ட என் இரவுகளுக்காய்நான் எப்பொழுதும் பயப்பட்டதாயில்லை அந்தப் பெரும் கொடும் இரவுகளில் இருள் சூழ்ந்து இருப்பதாய் தான் சொன்னார்கள் ஆனாலும் அந்த இருண்ட கடும் நிறத்துக்காய் நான் ஒருபோதும் பயப்பட்ட தாகவேயில்லை நான் இருட்டில் பயப்படுவேன் என்பதற்காக தாயத்துகளையும் மந்திர கயிறுகளையும் …

-நிருபமா- அந்த முள்ளு வேலிக்கு வெளியே சுண்டங்கத்தரி விதைகளைத் திருடிக் கொண்டிருக்கிறான்! சிறுகுடலும் பெருங்குடலும் சத்தமிட்டுக் கலவரப்படுகிறது பசித்திருப்பதை விடுத்து அவனால் என்ன செய்துவிடமுடியும்? முள்ளு வேலிக்கு வெளியே அண்ணாந்து பார்க்குமளவிற்கு அந்தப்பக்கம் இருமாடி வீடு! தோட்டத்து மரங்கள் கனிந்து தரையெங்கும் …

இரவுகள் ஒவ்வொன்றும் கசையடிகளின் வலி தின்றன அவள் ஒவ்வொரு இரவின் நட்சத்திரங்களையும் தன் ஆடையில் முடிந்து வைத்தபடி காத்திருப்பாள் யாரேனும் ஒருவன் வருகிற போது அவள் அந்த நட்சத்திரங்களை அவன் முன் விசிறி ஒளி வட்டமொன்றைச் சிருஷ்டிக்க வேண்டும் நட்சத்திரங்களின் ஒளி …